وبلاگ

نوشته شده در پنجشنبه 1/ارديبهشت/1390 امروز که داشتم میرفتم دانشگاه صنعتی شریف (البته از نوع شبستریش !!!) تو راه به یه ماشینی سوار شدم سلام و علیک

پیرمردی صبح زود از خانه اش خارج شد. در راه با یک ماشین تصادف كرد و آسیب دید. عابرانی كه رد می ‌شدند به سرعت

  کسانی که بهترین سوال رو بپرسن براشون بنر طراحی میشه و اسمشون رو وب موفقیت نوشته میشه… منظور از بهترین سوال یعنی هر سوالی

مرد زاهدی که در کوهستان زندگی می کرد. کنار چشمه ای نشست تا آبی بنوشد و خستگی در کند. سنگ زیبا و گرانبهایی درون چشمه

دانه کوچک بود و کسی او را نمی دید. سال های سال گذشته بود و او هنوز همان دانه کوچک بود. دانه دلش می خواست

یا مقلب… قلب ما در دست توست یا محول …حال ما سر مست توستکن تو تدبیری که در لیل و نهارحال قلب ما شود همچو

دو خواهر یکی بدخلق و اخمو و غرغرو و دیگری شاد و خندان و خوشرو نزد شیوانا آمدند تا مشکلشان را حل کند. خواهر شاد

  پادشاهى ، یكى از وزیران را از وزارت بركنار کرد. او از مقام و ریاست دور شد و به مجلس «پارسایان »راه یافت و

جغدی روی کنگره های قدیمی دنیا نشسته بود. زندگی را تماشا میکرد. رفتن و ردپای آن را. و آدمهایی را می دید که به سنگ و ستون، به

  معلم یک مدرسه به بچه های کلاس گفت که میخواهد با آنها بازی کند . او به آنها گفت که فردا هر کدام یک

قابل توجه دوستان موفقیت دیروز 25 بهمن بود و یه جورایی روز عشق ! واسه ما که (خودمو عرض میکنم ! جسارت نباشه! ) بی

به سلامتیِ درخت نه به خاطرِ میوه‌ش، به خاطرِ سایه‌ش. به سلامتیِ دیوار! نه به خاطرِ بلندیش، واسه این‌که هیچ‌وقت پشتِ آدم رو خالی نمی‌کنه.