غزلبانوی چشم آبی گیسو زردم بی تو در غربت پاییز پریشانگردم                                    من همان کولی آواره چشمان توام                                    که به آنسوی نگاه تو سفر می کردم حتم دارم که تو از طایفه خورشیدی من ولی شبزده ام  سایه پرستم سردم                                    لحظه ای در بگشا دلنگرانم… دیر ...