کسی که برایت آرامش بیاورد ؛
مستحق ستایش است. . .
انسان ها را در زیستن بشناس
نه در گفتن ؛
در گفتار همه آراسته اند.
كوروش ميگويد:”بودن با كسى كه دوستش ندارى و نبودن با كسى كه دوستش دارى همه اش رنج است،
پس اگر همچون خود نيافتى مثل خدا تنها باش و اگر يافتى آنرا چنان حافظ باش كه گويا جزیی از وجود توست . . .
مثل خدا تنها باش اگر …
لینک کوتاه مطلب :
ستایش فقط خاص خداست…
هر منبع آرامشی هم به اذن خداست…
آدم تو تنهایی خودش بپوسه خیلی شرافتمندانه تر از اینه که بخواد واسه فراموش کردن رابطه قبلیش یه رابطه دیگرو شروع کنه…تنها موندن خیلی بهتر از اینه که آدم بخواد واسه پر کردن تنهاییش، با احساساته یکی دیگه بازی کنه…
این پست ترین کاریه که میشه در حق کسی کرد…
به کوروش هم بفرمایید در کنار کسی که دوستش نداری اصلا نمیتوانی بمانی…
پس کسانی هم که همچون خود را می یابند عرضه نگهداری اش را ندارند…
مرسی از مطالب زیباتون.
مثل همیشه عالی بود.مرسی